Czym są świerzbowce drążące ?
Świerzbowce drążące są pasożytami zewnętrznymi ptaków i ssaków.
Występowanie świerzbowców
Świerzbowce występują przede wszystkim na skórze głowy. Zasięg występowania większości świerzbowców jest podobny do zasięgu ich żywicieli.
Przenoszenie się świerzbowców między żywicielami
Pomiędzy swoimi żywicielami przenoszą się one przez bezpośrednie kontakty między nimi.
Rozmnażanie się i rozwój świerzbowców
Zapłodnienie ma miejsce na ciałach żywicieli. Po zapłodnieniu samice świerzbowców drążących drążą mające kilkanaście milimetrów długości korytarze. W korytarzach tych składają one jaja których jest przeciętnie kilkadziesiąt. Kolejne korytarze drążone są przez larwy, które wylęgną się z jaj oraz przez nimfy w które przekształcą się larwy.
Dolegliwości powodowane przez świerzbowce u ludzi
Drążenie korytarzy przez świerzbowce powoduje uszkodzenia skóry, co może przyczyniać się do infekcji alergicznych. Najczęstszymi objawami żerowania świerzbowców są pokrzywki, grudki i strupy. Objawy te zlokalizowane są w okolicach genitaliów i piersi, w pachwinach, pachach oraz pomiędzy palcami dłoni. U dzieci zasięg występowania tych objawów jest znacznie większy. Mogą one obejmować całe ciało.
Świerzbowce u zwierząt
Świerzbowce początkowo żerowały wyłącznie na człowieku. Dopiero z niego przeniosły się one na zwierzęta. Świerzbowe żerują na wielu gatunkach ssaków w tym na wielu hodowanych na człowieka w tym między innymi na bydle u którego powodują one znaczny spadek mleczności i na kotach.
U zwierząt podobnie jak jest to u ludzi świerzbowce pojawiają się przede wszystkim na głowie. Z niej rozprzestrzeniają się one na całe ciało. Żerowanie świerzbowców na zwierzętach prowadzi do powstawania strupów i guzków. Wspomniane guzki i strupy powodują wypadanie sierści oraz zmiany skórne. W przypadku szczególnie silnej infekcji może nastąpić zgon zwierzęcia na którym żerują świerzbowce.