Budowa muchy
Zewnętrzny wygląd muchy charakteryzuje się przede wszystkim ciemnoszarym ubarwieniem tułowia oraz odwłokiem w kolorze szarożółtym. Dodatkowo tułów posiada podłużne paski. Owad ten posiada odnóża, które są wyposażone w pazurki i przylgi. Długość odnóży może wynosić do 7,5 mm. Mucha posiada aparat gębowy liżący, który służy do pobierania pożywienia. Pokarm rozpuszczany jest dzięki specjalnym enzymom występującym w ślinie owada. Budowa oczu pozwala muchom widzieć w zakresie 360°.
Mucha domowa - Proces rozwojowy
Rozwój rozpoczyna się latem, gdy samice muchy domowej (musca domestica) składają jaja. Zazwyczaj ma to miejsce w śmietnikach, na odchodach zwierzęcych i ludzkich, ale także na różnorodnych odpadach organicznych. Często dzieje się to w chlewniach, gdzie muchy składają jaja na gnojówkach. Już po 8-14 godzinach z jaj mogą wykluwać się larwy. Oczywiście w otoczeniu musi panować odpowiednia temperatura. Ich wzrost następuje bardzo szybko, dlatego już po 5 dniach mogą przemienić się w postać dorosłą. W tym czasie zmieniają one miejsce przebywania i wybierają raczej miejsca suche.
Mucha domowa - Zakres występowania
Mucha domowa występuje na całym świecie. Zwiększona aktywność przypada na letnie, ciepłe miesiące, gdy nie brakuje słońca. Najczęściej przebywają one na ścianach, sufitach, a także podłogach danego obiektu. Wybierają one także nierzadko ciemniejsze zakamarki i kąty.
Zwalczanie muchy
Mucha występuje bardzo często w domach, mieszkaniach, biurach, a także zakładach produkcyjnych. Te owady roznoszą wiele chorób, gdyż poprzez kontakt bezpośredni z odchodami czy substancjami organicznymi posiada wiele bakterii i wirusów. Najprostszym sposobem radzenie sobie z tymi owadami jest wykorzystywanie lepów na muchy, muchołapek czy też lamp wabiących. Na szczęście na rynku istnieje wiele różnorodnych środków na takie owady.
Jednak z pewnością najlepszym rozwiązaniem skutecznego pozbycia się much domowych jest stosowanie środków chemicznych.