Pleśniakowiec lśniący

Pleśniakowiec lśniący - Budowa

Pleśniakowiec lśniący ma owalny, podłużny kształt oraz występuje w barwie brązowej. Jak sama nazwa wskazuje – jest to owad bardzo lśniący i tym się wyróżnia od innych chrząszczy. Jego rozmiary określa się w granicach 5,5 – 7,0 mm. Samice są większe od samców tego szkodnika. Patrząc na chrząszcza można zauważyć, że jego czółenka jak głowa jest barwy czerwonej. Czułki składają się z 11 części i całe pokryte są włoskami. Jednocześnie maja one długość przedplecza. Pleśniakowiec lśniący posiada skrzydła lotne i jako jeden z niewielu rodzajów chrząszczy czasami z nich korzysta.

Pleśniakowiec lśniący - Tereny zamieszkiwane przez szkodnika

Chrząszcz wybiera miejsca, w których przechowywane są produkty mączne, ziarna zbóż, kasze oraz pasze. Przede wszystkim żeruje on w produktach, które pleśnieją, czyli tych zaniedbanych i dawno zapomnianych. Są to osobniki bardzo osamotnione, dlatego też w magazynach bardzo rzadko spotyka się je w grupach. Nie są to duże szkodniki, nie niszczą produktów nowych. Ich obecność za to pokazuje, że dane miejsce – magazyn – jest bardzo zaniedbane i brudne, a warunki przechowywania żywności nie są dostatecznie dobre.

Ewolucja chrząszcza w Polsce ma krótką historię. Do końca lat 70 był on bardzo rzadko spotykanym owadem. Jednak od tamtego czasu sie wiele zmieniło. Ludzie zaczęli przywiązywać wagę do ilości a nie jakości chowu, w związku z tym obecność pleśniakowca bardzo wzrosła i dziś najczęściej można go spotkać w takich miejscach jak brojlernie gdzie w ściółkach żyje pleśniowiec pospolity.

Pleśniakowiec lśniący - Szkodliwość pleśniakowca pospolitego

Mimo to, że wydawałoby się, że pleśniakowiec nie wyrządza żadnych szkód to jednak jego ewolucja popchnęła go do tego, że stał się owadem wszystkożernym. W związku z tym, jeżeli nie ma pleśni to on i tak znajdzie sobie odpowiednie miejsce pasożytowania. Najlepiej się on czuje w produktach roślinnych, ale w zwierzęcych również się doskonale odnajduje. Najlepszymi warunkami do jego bytowania jest stęchlizna jak i rozkładające się pokarmy. Pleśniakowce gdy brakuje im pożywienia wychodzą w jego poszukiwaniu. W tym przypadku mogą wyrządzić bardzo dużo szkód. Dorosłe osobniki maja bardzo twarde i niebezpieczne żuchwy, którymi potrafią uszkodzić drewno jak i elewacje budynku wżerając się w nią podczas poszukiwań. Swoimi podróżami potrafią tak zniszczyć zewnętrzną warstwę domu, że swoim działaniem potrafią obniżyć jej termiczne właściwości nawet o 30%.

Zarówno larwy jak i chrząszcze często znajdowane są w wewnętrznych organach młodych kurcząt. Dzieje się tak, ponieważ martwe ciała kurcząt są doskonałym środowiskiem rozwojowym dla pleśniakowca pospolitego.

Dodatkowo drób sam się infekuje i poprzez zjadanie larw pleśniowca pospolitego sam go wprowadza do swojego wnętrza. Dam indyk potrafi zjeść w ciągu 10 dni życia aż 200 larw, natomiast kurzy brojler nawet 450. Te osobniki drobiowe w wyniku wprowadzenia larw do swojego wnętrza dużo wolniej się rozwijają i maja bardzo mały przyrost masy. Jednocześnie wykazano, że zwiększa się ich śmiertelność.